Het in 1883 gestichte gemaal Eemnes en de naastgelegen Eemnessersluis hebben een belangrijke rol vervuld in de geschiedenis van Eemnes en de afwatering van het omliggende gebied. Tot ver in de 18e eeuw verliep de afwatering via verschillende afwateringssluisjes, waaronder de in 1650 gebouwde Eemnessersluis. Omdat de afwatering door inklinken van het land en lagere waterpeilen steeds moeilijker verliep werd in 1791 naast de sluis een watermolen gebouwd. Uiteindelijk werd ook de capaciteit van de molen te klein en werd in 1883 naast de sluis op de plaats van de molen een stoomgemaal met twee schepraderen en een machinistenwoning gebouwd. In 1921 is het gemaal onder leiding van de firma W.C. en K. de Wit geëlektrificeerd. Het nieuwe gemaal werd uitgerust met twee horizontale schroefpompen, fabrikaat Pannevis met een capaciteit van 80 m3/min. bij een opvoerhoogte van 1,00 m. De aandrijving vond plaats met EMF-Dordt sleepring elektromotoren met een vermogen van 60 kW. In 1993 is de bemaling overgenomen door een tweetal elektrisch aangedreven KSB onderwaterpompen met een capaciteit van 67 m3/min. elk die in een nieuw gebouwde pompkelder zijn geplaatst. De oude pompen met de aandrijvingen en de overige hulpwerktuigen en elektrische voorzieningen zoals de aanzetinrichting bevinden zich nog in het in 2005-2006 geheel gerestaureerde gebouw. Eén van de pompen is nog in werkende staat.