Het gemaal Beetskoog werd in 1877 gesticht naar ontwerp van ingenieursbureau W.C. en K. de Wit uit Amsterdam. Het gemaal verving twee wind-watermolens en pompte het water uit polder Beetskoog naar de Schermerboezem. De aandrijving bestond uit een 22 pk sterkte horizontale Ruston, Proctor & Co. stoommachine met Cornwall-ketel. Deze dreef een vijzel aan met een doorsnede van 1,65 meter, waarmee het gemaal een capaciteit had van 50 m3 per minuut bij een opvoerhoogte van 2,0 meter. In 1910 werd de gehele installatie vernieuwd. De stoommachine vervangen door een 50pk Brons ééncilinder dieselmotor met een vermogen van 50 pk. Deze werd met een riemoverbrenging gekoppeld aan een nieuwe Stork centrifugaalpomp, waarmee het gemaal een capaciteit had van 70 m3 per minuut bij een opvoerhoogte van circa 1,9 meter. De schoorsteen werd in 1932 afgebroken. Het gemaal werd in 1954 buiten bedrijf gesteld toen een nieuw, gelijknamig elektrisch gemaal even verderop nabij de provinciale weg N247 de bemalingstaak overnam. Doordat het gemaal daarna tot 1967 als reservegemaal in gebruik bleef is de installatie uit 1910 compleet bewaard gebleven.