Het gemaal van de Makkumer- en Parregaastermeerpolder werd in 1882 gebouwd door de NV Friesche Landaanwinningmaatschappij . Deze maatschappij werd opgericht door een aantal Engelse en Nederlandse ondernemers, waaronder een Makkumse notaris aan wie in 1873 een concessie tot droogmaking van de Makkumer-, Parregaster- en Workumermeren was verleend. De maatschappij realiseerde de droogmaking van de meren in de periode 1878-1879 en bouwde ter bemaling daarvan aan het Van Panhuyskanaal bij Makkum een vijzel-stoomgemaal. Als gevolg van sterk tegenvallende kosten en baten ging de NV failliet in 1882, waarna het bezit werd opgekocht door mr. F.A. van Hall. Het gebied van de voormalige meren werd in 1883 door de provincie in waterschapsverband gebracht; in deze streek werd dat het waterschap De Makkummer- en Parregastermeerpolders, dat in oorsprong 650 ha groot was. In 1912 verkocht Van Hall zijn bezittingen. Een gedeelte daarvan, waaronder dit gemaal, werd aangekocht door het waterschap. Het stoomgemaal werd in de periode 1924-1925 ingrijpend gemoderniseerd, waarbij de gehele installatie werd vernieuwd. De stoommachine werd vervangen door twee elektromotoren die via een riemoverbrenging waren gekoppeld aan centrifugaalpompen van het fabrikaat Stork. In 1938 werd het voormalige ketelhuis van het gemaal verbouwd tot woning voor de machinist. Nadat het gemaal buiten bedrijf gesteld was, werd het in 2008 door het Wetterskip Fryslan overgedragen aan de Stichting Waterschapserfgoed.