Stichting en installaties
Het gemaal Oostermoer is in 1955 gesticht door het toenmalige Waterschap De Oostermoerse Vaart. De installatie bestaat uit drie verticale schroefpompen, fabrikaat Pannevis, met capaciteiten van 200 - 200 - en 100 m3/min. bij een opvoerhoogte van 1,50 m. Oorspronkelijk bestond de aandrijving uit twee 4-cylinder Deutz dieselmotoren, type A4M 428, met een vermogen van 150 pk. en een Heemaf SKA elektromotor, type V84-6. met een vermogen van 52 kW. In 1994 is één van de diesels vervangen door een EN elektromotor, type WN315M, met een vermogen van 132 kW. De overbrenging verloopt via één haakse- en twee rechte tandwielkasten, fabrikaat Bierens. Voorts staat een diesel noodstroomaggregaat met een Lister/ Heemaf aandrijving opgesteld.

Situatie en ensemble
Het gemaal bemaalt het zogeheten Gebied 2 en is gelegen aan de waterloop Leiding 2. Lozing vindt plaats op het Havenkanaal dat in verbinding staat met het Zuidlaardermeer. Naast het gemaal bevinden zich een watermolen en een dienstwoning.

Gebouw
De onderbouw van het gemaal bestaat uit een gewapend betonconstructie waarin zich de toestroming naar de pompen en de pompenkelder bevinden. Het hierop rustende gebouw heeft een langwerpige rechthoekige plattegrond en bestaat uit een machineruimte, een aantal dienstruimten en een transformatorruimte. De constructie bestaat uit stalen portalen en dragende metselwerk gevels, opgetrokken met in halfsteens verband gemetselde geelbruine baksteen. De machineruimte is aan de instroomzijde over de volle hoogte en breedte voorzien van een stalen glaspui op een betonplint. De overige ruimten zijn voorzien van eenvoudige vensters en deuren in stalen kozijnen. Het flauw hellende lessenaardak bestaat uit met mastiek afgewerkte betonplaten. De architectuur is sober en onopvallend.

Waardestelling
Het gemaal Oostermoer is voor de bemalingsgeschiedenis van Nederland van belang als voorbeeld van een poldergemaal met verticale schroefpompen met gecombineerde diesel- en elektrische aandrijving. De oorspronkelijke bewaarde architectuur en de aanwezigheid van de watermolen en de dienstwoning dragen aan de waarde bij.