Het in 1929 gebouwde gemaal Boreel bemaalt een groot gedeelte van het eiland Walcheren en is genoemd naar de toenmalige ingenieur van het Waterschap Walcheren, jonkheer J.L. Boreel. Het gemaal heeft een gewapend betonnen onderbouw waarin zich de instromingen naar de pompen en de persleidingen bevinden. De bovenbouw is in zakelijk-expressionistische stijl in metselwerk opgetrokken met een zogenoemd “hoofdgestel” met siermetselwerk. Het gemaal loost op het Kanaal door Walcheren.
Oorspronkelijk was het gemaal uitgerust met twee elektrisch aangedreven centrifugaalpompen, fabrikaat Stork, met een capaciteit van 180 m3/min. elk. Al bij de bouw was er rekening gehouden met een toekomstige uitbreiding. Deze uitbreiding kwam in 1953 tot stand door het bijplaatsen van een derde dubbel aanzuigende Stork centrifugaalpomp met een capaciteit van 385 m3/min. Bij een maximale opvoerhoogte van 2,90 m. Deze pomp werd aangedreven door een 6-cilinder Stork Hesselman dieselmotor met een vermogen van 440 pk. In 1996 zijn de beide oorspronkelijke elektromotoren vervangen door Voith-Elin elektromotoren met een vermogen van 136 kW. De dieselmotor is in 1998 vervangen door een 450 kW sterke Voith-Elin elektromotor. De dieselmotor bevindt zich nog in geconserveerde staat in het gemaal. Gelijktijdig met de elektrificatie is de werking van het gemaal volledig geautomatiseerd.